Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Μοναδική που ήταν.. μα θα πετάξει μακριά..

Η ψυχή και η καρδιά θα φύγει.. Θα πετάξει μακριά από τα σίδερα που έχτισες και τότε θα είναι χαρούμενη και η αιτία δεν θα είσαι εσύ.. Αλλά ο άνεμος που θα της χαϊδεύει το πρόσωπο και η θάλασσα που θα χαίρεται μαζί της.. Θα γιορτάζει μαζί της τεντώνοντας ψηλά τα κύματα για να την φτάσει.. Όσα άκουσε θα τα κάνει αφρούς κατάλευκους και τα θαλασσοπούλια θα χορεύουν στον ίδιο ρυθμό με το τραγούδι του ανέμου.. Θα φύγει, ναι.. και δεν θα θέλει τίποτα να θυμάται.. Μόνο ένα βλέμμα ίσως να θέλει να θυμάται.. εκείνο που την έκανε να νιώθει μοναδική.. Η Μοναδική που σε αγάπησε γι αυτό που είσαι.. Η μοναδική που σε σήκωσε όταν σερνόσουν, η μοναδική που σε στήριξε για να σταθείς.. Εκείνη που τώρα δεν δίνεις δεκάρα, γιατί έφτιαξες ότι σε χαλούσε και δεν την έχεις ανάγκη να της πεις πια πως την αγαπάς..κι οτι είναι η βασίλισσα της καρδιάς σου..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου